Yaş yarımında atası tərəfindən tərk
edilən Eşqin
Vətən üçün şirin canından keçdi...
A |
zərbaycanın son 30 illik tarixində
görünməmiş hadisələr baş verdi. Ölkənin dirçəldilməsi, onun siyasi, iqtisadi,
mədəni inkişafı müstəqilliyinin qarantı idi. Buna görə də Ulu Öndər Heydər
Əliyevin 1993-cü ildə yenidən xalqın təkidli tələbi ilə hakimiyyətə qayıdışı
respublikamızın bugünkü inkişafının təməlini qoydu. 10 noyabr 2020-ci ildə
Ermənistanın diz çökərək kapitulyasiya (təslim) aktına imza atması ilə
Azərbaycan həm də Zəfər salnaməsini
özünün şərəfli tarixinə yazdı.
Təcavüzkar Ermənistanın işğalı ilə
əlaqədar xalqımıza yalnız maddi zərbə dəymədi, ilk növbədə tarixi ata-baba
yurdlarımız təcavüzə məruz qaldı. O yerlərdən canını götürüb qaçanlar həm də
mənəvi represiyaya uğradılar: ailələr doğmalardan aralı düşdülər, insanların
bir-birinə rəftarı dəyişdi. Oğullar, qızlar atasız, ailələr başsız qaldı. Belə
ailələri saymaqla, sadalamaqla qurtarmaz.
Dursun Hümbətovanın başçılıq etdiyi ailə də ötən əsrin
90-cı illərinin əvvəllərində düşmən Ermənistanın işğalçı siyasəti nəticəsində
Qarabağdakı məlum münaqişəli hadisələrlə əlaqədar 1993-cü ildə Kəlbəcər
rayonunun Dəmirçidam kəndindən məcburi köçkün düşdü. 7 nəfərlik ailə əvvəl
Daşkəsən rayonunun Zəylik kəndində, 2000-ci ildən isə Göygöl rayonunun Üçtəpə
qəsəbəsində müvəqqəti məskunlaşdı.
Ailənin
Eşqini Daşkəsənin Zəylik kəndində 18 mart 1998-ci ildə anadan olub. Yaş
yarımında olarkən atası onları tərk etmiş, anası Dursun xanım övladları Eşqini
və bacısı Ləmanı, 35 yaşlı subay bacısı Məlahətlə birgə, 38 yaşı tamam olmuş
subay qardaşı Firdovsiyə sığınaraq, ona məxsus mənzildə, yəni himayəsində çox böyük əziyyətlə böyütdü.
2004-cü ildə
Kəlbəcər rayon 115 saylı tam orta məktəbin 1-ci sinifinə getmiş, öz
təlim-tərbiyəsi ilə müəllimillərin, sinif yoldaşlarının, dostlarının böyük
hörmətini qazanan Eşqin Tağıyev 2015-ci
ildə orta məktəbi əla qiymətlərlə başa vurmuşdu.
Evin tək oğlu
idi: bir bacının tək qardaşı olan Eşqin həmin il ali məktəbə imtahan verib
qəbul olsa da, təhsil ödənişli olduğu üçün kasıbçılıqdan oxumaq şansını itirib.
Kiçik yaşlarından hərbiyə marağı olan Eşqin 2016-ci ilin aprel ayında hərbi
xidmətə gedib. O, əsgər kimi çox
bacarıqlı, komandir və əsgər yoldaşlarının böyük hörmətini qazanaraq, 2017-ci
il oktyabr ayında hərbi xidmətini başa vuraraq ehtiyata buraxılır. Özünün
hərbiyə olan marağı yenidən onu hərbi xidmətə
qaytarır.
2018-ci ildən
Beyləqanda Xüsusi Təyinatlı Dəstəsdə və həmlə taborunda MAXE kimi xidmətə
başlayır. Qısa müddətdə göstərdiyi bacarığı, qoçaqlığı və savadı XTQ
komandirinin diqqətini çəkmiş və Eşqini XTQ-yə dəvət etmişlər.
II Qarabağ
müharibəsi zamanı bir çox silahlardan istifadə etməyi bacaran Eşqin ilk
döyüşünü Kəlbəcər istiqamətindən başlamışdı. 2020-ci il sentyabr ayının 29-da
Kəlbəcər istiqamətində gedən ağır döyüşlərdə qəlpə yaraları alır və Gəncə
şəhərindəki hərbi hospitala göndərilir. Orada bir neçə saat qaldıqdan sonra
“mən burda dura bilmərəm”, - deyib. Dayısı
Firdovsi ilə görüşəndə deyir ki, sağlamam, heç nəyim yoxdur, nərahat olma.
Özü ətrafdakıları məcbur edərək yenidən döyüş yoldaşlarının yanına qayıdır.
Cəbrayıl, Füzuli, Xocavənd, Hadrut istiqamətlərində gedən ağır döyüşlərdə iştirak
edir.
Komandir bir
dəfə ona belə bir sual verir:
- Eşqin,
sənin bədənindəki qəlpələr çıxarılmamış, müalicə almamiş niyə geri gəlmisən?!
Cavabında
deyir:
- Komandir,
mənim qardaşlarım burada döyüşür, mən orda onlardan ayrı qala bilməzdim, ürəyim
dözmədi...
Cəbrayıla
bayraq taxan Eşqingilin dəstəsi olub. Eşqin həmin gün böyük qəhrəmanlıqlar
göstərib. Qəlpələri Eşqinin bədənindən çıxardırlar və yenə nə qədər etsələr də,
o, geri qayıtmır. Döyüş yoldaşları ilə birlikdə döyüşür.
44 günlük
Vətən müharibəsində Xüsusi Təynatlı Qüvvələrin tərkibində iştirak edərək, 30 oktyabr 2020-ci ildə
Xocavənd rayonu ərazisində, Daşaltı
istiqamətində gedən ağır döyüşlərdə hərbi əməliyyatlar nəticəsində odlu və digər silah növləri ilə törədilmiş
zədələnmələrdən qəhrəmancasına şəhadətə ucaldı.
Eşqin Tağıyev 1 noyabr 2020-ci ildə Göygöl rayonundakı Murovdağ
qəsəbəsində, “Kəlbəcər qəbristanlığı”nda torpağa tapşırılıb. “Azərbaycan
Bayrağı” ordeni, “Hərbi xidmətə görə”, “Sücaətə görə”, “Vətən uğrunda”,
“Cəbrayılın azad olunmasına görə”, “Xocavəndin azad olunmasına görə” və
“Kəlbəcərin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edilmişdir.
Eşqinin xalası Məlahət əlində iki gülləni göstərib dedi:
- Hələ indiyə
qədər bu barədə kimsəyə nəsə deməmişəm. Çünki gözləyirəm ki, Eşqin mənə verdiyi
sözü tutub geri, yanımıza qayıtsın. Mən də ona verdiyim sözü tutub, bu əmanəti
onun özünə qaytarım. Eşqin məzuniyyətə gəlib qayıdan günü əlindəki iki gülləni
ovcuma qoyub dedi:
- Xala,
bunları saxla, mən gələndə mənə geri verərsən...
İndi
gözləyirəm gəlsin ki, əmanətini özünə geri qaytarım...”
Eşqinin
növbəti ildönümünə kimi Göygöl rayonunun Üçtəpə qəsəbəsindəki adına ucalan
büstünün yaxınlığında şəhidin adının əbədləşdirilməsi üçün bir xatirə bulağı
inşa ediləcəkdi.
Cəmilə Çiçək/Zekainfo.az
Prezident təqaüdçüsü,
flologiya üzrə fəlsəfə doktoru