Sarımsaq mixəklərini çıxarın və boynunuzu qoruyun: dəhşətli Count Orlok qana susamış şəkildə qayıdır. Bu çərşənbə, 25 dekabr, təkcə Milad bayramı deyil. Bu, həm də Robert Eggersin yüz ildən çox əvvəl Fridrix Vilhelm Murnaunun eyniadlı səssiz abidəsinin remeyki olan “Nosferatu” adlı yeni bədii filminin kinoteatrda nümayişidir.

İndi qəhrəmanlarımızın danışdığını eşidiriksə, hekayə çox dəyişməyib. Amerikalı rejissorun (The Northman, The Lighthouse) çəkdiyi Nosferatunun əzab çəkən gənc qadına vampirin vəsvəsəsi haqqında qotik nağıl bizi 1838-ci ildə Almaniyaya aparır.

Ürəyinin biri ilə yenicə evlənən Tomas Etter (Nicholas Hoult) öz şəhərində köhnə bir bina almaq istəyən pis bir zadəganla iş görmək üçün Avropanın o biri ucuna, Transilvaniyaya göndərilir. Nə üçün? Bu barədə hələ heç nə bilmir. Lakin o, sonsuz (və narahatedici) səyahətində irəlilədikcə, biz onu fikrindən daşındırmağa çalışırıq.

Qraf Orlokun xəstə olduğu deyilir. Daha pisi, bir canavar olardı. Heç vaxt ora getmə, dedilər. Tomas israr edir, itir, lakin sehrli şəkildə kabus kimi bir arabaya rast gəlir. O, tərəddüd edir, sonra içəri girir. Sağ-salamat çatdıqdan sonra onu ev sahibi qarşılayır. Sonuncunun iti dişlərinə fikir vermədən gənc sahibkar yenə də şərtlərə çox fikir vermədən müqaviləni imzalayır.

Tərcümə edəni Səfər Şakiroğlu Zekainfo.az/